مخاطب در منظر :
مخاطب در منظر از عوامل بسیار مهم در درک مفهوم منظر است؛ در واقع درک منظر تنها با حضور مخاطب و از نگاه اوست که معنا می یابد.
لدت محیط در برخورد با انسان و ذهن اوست که هویت پیدا می کند؛ نگاه مخاطب و احساس او از محیط است که فضا را می سازد، آن چنان که گفته شد در حوزه منظر به دلایل مختلف از جمله مقیاس کلان پروژه ها و حوزه نفوذ گسترده آن در سطح شهر، مخاطب آن را جمعی از افراد جامعه تشکیل می دهند و با توجه به کثرت مخاطب در پروژه های منظر، معمار منظر موظف است در نظر گیرنده ذهن عموم و خاطرات جمعی مردم باشد.
در هنگام طراحی قسمتی از شهر، مخاطب طراحی، مردم شهرند. خاطره جمعی مردم با عناصر غالب عینی و اتفاقات روی داده در مکان و محیط تعریف می شود. به عنوان مثال خیابان ولیعصر در تهران با درختان چنار در دو سمت و همینطور خیابان ملک آباد مشهد با درختان سپیدار، در ذهن عموم مردم نقش بسته و به آن هویت می دهد. این درختان در مکان این خیابان، به دلیل تاثیرات بسیار بالای منظرین در ذهن مخاطب، به عنوان عنصر هویت بخش و منظرساز مطرح شده اند.
درختان خیابان ولیعصر تهران در اذهان مخاطبین مهمترین بخش خاطره جمعی از خیابان است
در این نمونه ها می توان مشاهده کرد که تخریب درختان خیابان در شهر مشهد، با از دست دادن تصویر عینی مورد انتظار مخاطب و در نتیجه نامنطبق بر الگوی ذهنی جمعی، مورد اعتراض مردم واقع شد؛ الگویی که آن چنان با خیابان پیوند خورده بود که اگرچه دیگر عینیت ندارند اما هنوز تصویر ذهنی مخاطبین از این خیابان است. در واقع می توان گفت این تعامل در دو سویه انسان با محیط اطراف همواره برقرار است.
خیابان ولیعصر
تهران
نمای دیگر از خیابان ولیعصر – تهران
بلوار ملک آباد – مشهد
منظر شهر، کالبد آن و نمای ساختمانها نیست. منظر شهری کلیت حاصل از درک شهروندان از شهر و نمادهای آن است
منظر بدون در نظر گرفتن ذهنیت مخاطب و عوامل سازنده آن قابل سنجش نیست. در نظر « برگ »، وجود مکان به صرف خود مکان نیست بلکه در ارتباط با سوژه-ذهن خاص وجود پیدا میکند