فرم های ارگانیک
در میان معماران منظر معاصر علاقه بسیار زیادی برای تلفیق فرم های ارگانیک در طراحی منظر وجود دارد . این عامل ناشی از توسعه فزاینده مناظر انسان ساخت و شهری و به طور همزمان نیاز به طراحی محیط هایی است که پایدارند و هماهنگ با فرایند های طبیعی شکل می گیرند.
واژه « ارگانیک » به طور کلی به معنای پدیده هایی است که از موجودات زنده مشتق شده است و با آنها مرتبط است یا دارای مشخصات آن هاست . در دیدگاهی وسیع تر هر عنصر و الگویی که در محیط طبیعی مشاهده می شود ، ارگانیک است .
گونه شناسی
الگو ها و عناصر طبیعی در هر جایی از منظر دست نخورده وجود دارند ، از کوچیک ترین جزئیات تا عناصر بزرگ مقیاس یک منطقه . یک معمار منظر باید مشاهده گر باشد و به طور مستقیم آنچه را که می بیند همچون منبع الهامی برای ساخت فرم ها در پروژه استفاده کند . فرصت ها و انتخاب های بیشماری برای ترسیم فرم ها بر مبنای فرم های ارگانیک وجود دارد .
پراکنده ( Scattered )
الگوی پراکنده متشکل از عناصری تکراری است که در سطح یک ناحیه پراکنده شده و با فضا از هم تفکیک شده اند . فواصل بین عناصر ممکن است اتفاقی و بی نظم به نظر رسد ، ولی معمولا این طور نیست ، چون میانگین فاصله بین عناصر ، در سراسر الگو تکرار می شود .
هر چه فواصل بین عناصر الگو کمتر باشد ، الگو به شکل محسوس تر و منسجم تری ظاهر خواهد شد . برگ های فرو افتاده در پای درخت یا صدف های پراکنده بر ساحل مثال های این الگو هستند .
موزاییک ( Mosaic )
در هنر ، موزاییک ترکیبی متشکل از تعداد بسیاری تکه های کوچک از جنس شیشه ، سنگ یا کاشی است که در مجموع تصویری کلی می سازد . در تعریفی کلی تر ، موزاییک مجموعه ای از عناصر متعدد است که با هم مجتمع شده اند تا پیکره پیچیده ای از مواد ، رنگ و مصالح را یه وجود آورند . الگوی موزاییکی اغلب شامل اجزای متنوع و در عین حال کلیتی منسجم است .
نمونه هایی از یک الگوی موزاییک را می توان در آرایه های موزاییک ماندد جوامع بومی گیاهی و همچنین در لایه بندی شاخ و برگ گیاهان در منطقه ای انتخاب شده ف دید .
انشعابی / شاخه ای ( Branching / Dendritic )
الگوی انشعابی با شاخه ای در برگ ، تنه ، شاخه و ساختار ریشه درخت دیده می شود . بسیاری از شبکه های رودخانه ای و سیستم گردش خون انسان نیز پیکربندی انشعابی را نشان می دهد . ساختاری شاخه ای در طبیعت وجود دارد ، همانند مجرایی برای تجمع یا تفرق مواد از منطقه ای وسیع به نقطه ای مرکزی . این ساختار برای اتصال به منطقه ای وسیع با کمترین فاصله بسیار کارآمد است .
لبه پر پیچ و خم / مارپیچی ( Meandering Edge / Serpentine )
لبه پر پیچ و خم یا شکل مار پیچی اغلب با حرکت باد و آب در منظر ایجاد می شود ، همان طور که در رودخانه جاری ، رگه های آب و خطوط تپه های شنی به لبه برگ ها و رگ برگ ها دیده می شود . این شکل حسی و پویا ، حرکت و انرژیرا نشان می دهد .